| « حالا یا روزی | تو بگو » |
دروغ میگویند من وماها…
مگر میشود برای تو کوشید وفرج تو حاصل نشود مگر میشود سپرتو باشیم وانقدر قلبت زخم خورده باشد مگر میشود امن یجیب برای امدنت بخوانیم وتو برنگردی
اصلا مگر داریم مگر میشود
عزیز زهراغریب افتاده ای در میان قومی ک لفظ شیعه را با خود به یدک میکشد گیر افتاده ای میان ادم هایی ک برایشان دنیا از همه چیز مهم تر شده، کلا شاخص های زندگیشان چرخیده ونه بر محور خداوتو اقا که بر محور شیطان میچرخد
باور نکردنی است ک من شده ام همان ماها…
چرا تو نمی ایی دغدغه نشده، درد نشده همه خود را راه گشا میدانن همه الان علامه ی دهر شده اند همه میکوشند یا برای نفسشان یا برای دنیا
گویی دو حالت بیشتر ندارد یا من دربند شیطانم یا شیطان در بند من …
میدانم قساوت دلم از تو را نخواستن وبرای تو نکوشیدن است مگر میشود بنده باشی ومولایت این همه تنها…
نه زبیری ونه عباسی ونه یاری ویاوری انقدر سپاهت قران ب نیزه کرده اند ک گویا تو با دریای از عمر وعاص هارو ب روب رو شده ای
شاخص ها عوض شده اقاراه ..تو صراط مستقیمی وما حدود اسلام را مشخص میکنیم تو زاده ی ایه تطهیری وما تورا ب مباهله میخوانیم …
شرمنده ات شده ایم اقا
امده ام ک دیگر نشکنم قلب نازنینت را و ببینم روی ماهت را
مولای عزیزم تمام درد دنیایم از نبود توست تمام الام روحم از نبودن توست
دردت به جانم انکه تو را شکسته همین ب ظاهر بچه شیعه هایت هستم
شاخص تویی ودنیا بر مدار حضور تو میچرخد نه بر ادعای ما
ببخش مولاجانم ببخش ب عمه ی اسیرت
موضوعات: بدون موضوع
فرم در حال بارگذاری ...
